In this scenery I cannot stop thinking about the music of Ennio Morricone.
A long time ago that I have written something on this blog.
Once and a while I am going to post some unpublished pictures and text about my beloved Extremadura.
Hace mucho tiempo que escribi algo en este blog.
De vez en cuando voy a publicar algunas fotos y textos inéditos sobre mi amada Extremadura.
Hasta luego…
In mei 2016 gingen we weer op natuurreis, ditmaal met de ganse familie, naar Extremadura, voor mij reeds voor de achtste keer.
Na enkele geslaagde en prachtige dagen in de hoofdstad Madrid vertrokken we met ons gezelschap op zaterdag 30 april richting Villasbuenas De Gata, een dorp in het Noorwesten van de regio tegen de grens met Portugal.
Deze streek was voor mij onbekend en ook de manier van verblijven was nieuw namelijk in safaritenten midden in de natuur.
De eerste paar dagen konden we genieten van zonnig weer maar als de week vorderde veranderde dit geleidelijk in bewolkte en regenachtige omstandigheden.
Nu is water in deze regio altijd een zegen maar als het 7 dagen onophoudelijk regent dan is dit als toerist niet aangenaam en zeker al niet als je in een tent verblijft.
Maar wat doe je in zo een geval?
Er het beste van maken en je verplaatsen naar drogere regionen en een grote stad bezoeken wat ook geslaagd kan zijn en dat viel achteraf bekeken nog goed mee.
Na de periode in de safaritenten verbleven we nog een paar dagen in Malpartida De Plasencia waar we in zonnige omstandigheden geleidelijk afscheid konden nemen van mijn geliefde Extremadura.
Hierna volgen de foto’s van onze reis geselecteerd per thema.
In May 2016 we went again on a nature trip, this time with the whole family to Extremadura, for me already the eight time.
After a few pleasant and beautiful days in the capital of Madrid we drove with our travelling companions on Saterday the 30th of April in the direction of Villasbuena De Gata, a village in the Northwest of the region against the border with Portugal.
This area was unknown to me and also the way of spending the night was new to us namely in safari tents in the middle of nature.
The first few days we enjoyed the sunny weather but as the week progressed that changed into cloudy and rainy circumstances.
Water is always a blessing in this part of Spain but as it rains 7 days in a row then you are as a tourist not happy to experience this and certainly not if you stay in a tent.
But what do you do in such a case?
Making the best of it and travel to dryer parts of the area and visit a city which was when you look to it afterwards pretty ok.
After the stay in de safari tents we travelled to Malpartida De Plasencia where we said farewell to my beloved Extremadura.
After this intro I will show you the pictures of our journey selected by subject.
Vandaag start ik de dag met een fikse bergwandeling die vertrekt en eindigt in Jerte.
De wandeling begint tussen de kersenbomen en gaat in stijgende lijn tot een prachtig uitkijkpunt op het dorp en de omliggende bergen.
Rond de middag ben ik terug in het dorp en begeef ik mij tussen de locale bevolking om enkele tapas te nuttigen.
Ik keer terug met de wagen langs een bergpas genaamd “Puerto De Honduras” . Een schitterende weg met in de bermen nog massa’s bloemen en af en toe sublieme vergezichten. Op de top heb ik een ontmoeting met een eenzame, Spaanse fietser die ik een groot plezier doe met een fles gekoeld water.
Uiteindelijk sluit ik de laatste dag af in een café in Malpartida De Plasencia en dit in plaatselijk, Belgisch en aangenaam gezelschap.
De morgen daaropvolgend keer ik in alle vroegte terug richting Madrid en verken ik nog enkele uurtjes de hoofdstad.
’s avonds kruip ik vroeg onder de wol om de morgen daarop een zeer vroege vlucht te nemen richting België.
Vaarwel Extremadura, Madrid en Spanje en hopelijk tot zeer binnenkort.
Today I begin the day with a mountain walk that starts and ends in the village of Jerte.
The walk commences between the cherry trees and goes upwards until a magnificent viewing point of the village and the surrounding hills.
Around noon I am back in Jerte and I eat some tapas in a place where the locals eat their lunch.
I return with the car on a mountain road and reach the highest point with the name “Puerto De Honduras”. It is a road with borders full of flowers and sometimes impressive vistas. On the top I meet a lonely, Spanish biker who I give a big bottle of cooled water and he is very pleased with it.
Eventually I end the day in a bar in Malpartida De Plasencia with Belgian, local and very pleasant company.
The next morning I return very early to Madrid and I explore the capital for the remains of the day.
The next day I walk to the airport to take an early flight to Brussels.
Farewell Extremadura, Madrid and Spain and hopefully until very soon.
Vandaag spendeer ik bijna de gehele dag om de omgeving van het stuwmeer van Arrocampo te verkennen. Er staat weer veel wind en het is ’s morgens zelfs wat frisjes. Eigenlijk ongewoon voor deze periode van het jaar maar voor mij persoonlijk een ideaal weertje met een maximum van 25°C.
Het absolute hoogtepunt van de dag zijn de bijeneters. Ik voel me bevoorrecht om deze vogels van zo dichtbij te mogen observeren en fotograferen.
In de namiddag verken ik alle kleine weggetjes om dan uiteindelijk via de Ex-A1 terug de keren naar Malpartida De Plasencia.
Today I spent the whole day in the area of the reservoir “ Arrocampo”. There is a lot of wind and in the morning it is even a bit chilly. Unusual for this time of the year but for me personal it is ideal with a maximum of 25°C.
The absolute highlight of the day are the bee-eaters. I feel privileged to observe and photograph these birds from such a short distance.
In the afternoon I explore all the little roads in the area and eventually return on the Ex-A1 to Malpartida De Plasencia.
In de verschillende reisverslagen die ik op het internet gelezen had, was iedereen wild enthousiast over het steppegebied tussen Cáceres en Trujilo, meer bepaald het gebied rond het dorp Santa Marta De Magasca.
In de vroege morgen rijd ik via de Ex 208 richting Torrejon El Rubio en Monroy om uiteindelijk te belanden in de omgeving van Santa Marta De Magasca.
Ik kom terecht in een indrukwekkend prairie landschap met een veelvoud aan vogelsoorten zoals grauwe kiekendief, grote trap, scharrelaar,…
Je rijdt hier langzaam met de wagen doorheen en achter elke hoek ontdek je iets nieuws.
Verder maken de weidsheid en stilte een enorme indruk en anderzijds vormt dit ook een ideale setting voor een Ennio Morricone film.
Op het heetst van de dag rijd ik verder richting Cáceres om bij Mac Donalds eens te zondigen met een Big Mac Menu en wat verfrissing te zoeken in de airco.
Daarna vervolg ik mijn weg richting Malpartida De Caceres om daar een prachtige wandeling te maken in het natuurpark van “Los Barruecos”.
Een glooiend landschap met enorm granieten rotsen waar ooievaars hun broedplaatsen op ingericht hebben.
Tussenin liggen verschillende meertjes waar het krioelt van de vlinders en libellen.
Tegen de avond keer ik voldaan terug naar het hotel en kan ik weer terugkijken op een mooie dag.
During the preparation of this trip I read I a lot of reports of other travellers and most of them were very excited about the plains between Cáceres and Trujilo, especially the area in the neighbourhood of the village Santa Marta De Magasca.
In the early morning I drive on the Ex-208 in the direction of Torrejon El Rubio and Monroy to eventually arrive on the plains around Santa Marta De Magasca.
The landscape is impressive with lots of species of birds such as : Montagu’s harrier, Great bustard, European roller,… and many more.
You can cruise on these roads and discover something new around every corner.
The vastness and silence makes a big impression and is an ideal setting for a Ennio Morricone western movie.
When the sun is at her highest point I drive in the direction of Malpartida De Caceres to make a marvellous walk in the nature park of “Los Barruecos”
A sloping landscape with huge granite rocks with nesting storks on top of the boulders.
In between there are several lakes with an abundance of butterflies and dragonflies.
In the evening I return satisfied to the hotel and I can look back to a fortunate day.
Vandaag wederom vroeg op pad vertrokken naar Monfraguë.
Ditmaal ga ik voor de gele wandeling die vertrekt in het gehucht van Villareal De San Carlos.
Bij het vertrek valt al direct op dat er vandaag heel veel wind is.
Onderweg zijn er verschillende mooie uitkijkpunten en op een bepaald ogenblik zie ik een paar stippen die de Taag overzwemmen. Dit bekijkend met de verrekijker blijken dit een aantal reeën te zijn. Ze hebben blijkbaar geen moeite om de flinke afstand te overbruggen.
Later op de morgen blijkt de stevige wind een welgekomen verfrissing te zijn bij de stijgende temperaturen.
Het pad loopt verder naar een stuwdam maar ik keer terug en heb dan uiteindelijk weer ongeveer 8 km gewandeld.
Daarna rij ik verder naar de “Peña Falcon” om daar weer een fijne brunch te hebben.
Dan beklim ik het pad naar de burcht om op zoek te gaan naar de “Two tailed pasha” een zeldzame en prachtig gekleurde vlinder.Na een beetje zoeken verschijnt hij plots in mijn vizier.
Op de burcht onderneem ik enkele pogingen om de gieren in de vlucht te fotograferen. Je moet een beetje geluk hebben met hoe ze komen aanvliegen. Rekening houden met het licht. Soms zitten ze te ver, soms te dicht en als laatste moet je enorm veel geduld hebben. Kortom niet zo gemakkelijk om een degelijk plaatje te maken.
Om 14u30 ben ik terug in het hotel om daar dan een dagschotel te verorberen en daarna een welgekomen siësta te doen.
’s Avonds verken ik nog de omgeving van Piornal, een dorp gelegen in de vallei van de Jerte. In het terugkeren passeer ik de Carrefour van Plasencia en maak ik van de gelegenheid gebruik om daar wat boodschappen in te slaan.
Today again I get up early to drive to Monfraguë.
This time I go for the yellow walk that leaves in the little village of Villareal De San Carlos.
When I start I notice that today there is a lot of wind.
There are a lot of nice viewpoints on this track and at a certain moment I see a few dots crossing the river Tagus. When I look with the binoculars I can see clearly a few roe deer. They do not have any problem with bridging the distance.
Later that morning it turns out that the strong wind is a must appreciated refreshment against the rising temperatures.
The path goes further to the dam but I return and eventually I have walked about 8 km.
I drive to the Peña Falcon to enjoy the views again and having a nice brunch.
Then I climb the road to the castle looking for the “Two tailed pasha” a rare but beautifully coloured butterfly. After a little search it appears in my viewfinder.
When I arrive at the castle I try to photograph the flying vultures. You need to have some luck how they approach. Also the light has to be right. Sometimes they are too far and sometimes they are too close and finally you need to have lots of patience. In short, it is not easy to take good shot of the moving raptors.
At half past two I am back in the hotel to eat the course of the day and afterwards I take a siesta.
In the evening I explore the area of Piornal, a village in the valley of the Jerte. On the way back I stop at the Carrefour supermarket to do the last groceries this week.
Impressions of Extremadura/Impresiones de Extremadura. 