Walls and sea of flowers, muurtjes en bloemenzeeën, muros e mares de flores.

These typical things I will always remember about Extremadura.

The walls which give the landscape that extra touch and as a bonus it is a good hiding place for snakes and lizards.

Secondly and of course only in springtime are the fields of flowers that give the landscape all kinds of colours.

Deze typische dingen zal ik altijd herinneren wanneer ik aan Extremadura denk.

De muurtjes die dat extra geven aan het landschap en als bonus een goede schuilplaats zijn voor slangen en hagedissen.

En ten tweede en natuurlijk alleen in de lente zijn de bloemenvelden die het landschap allerlei kleuren geven.

The fox and the café, de vos en het café, el zorro e el café.

Sometimes we prepared chicken on a campfire and the smell attracted a couple of neighbouring foxes.

We knew when they were going to arrive at the moment  the dogs of the café across the road, were barking loud.

Back then there was a café where the ham was hanging on the ceiling and where you could drink a beer from the bottle. It was probably a stopping place for the occasional driver passing by but when I returned a few years later the place was abandoned and now there are only some bricks left.

When the foxes arrived at our campsite they took the leftover bones of the chicken.

They approached us at a few metres but they were also very vigilant.

To see such an beautiful animal, especially the majestic tail made a big impression, up close is a memory I will always cherish.

Soms maakten we kip klaar op een kampvuur en de geur lokte een koppel vossen uit de buurt.

We wisten wanneer ze gingen arriveren wanneer the honden van het café aan de overkant van de weg, luid blaften.

In die tijd was er nog een café waar de ham aan het plafond hing en waar je daarbij een biertje uit de fles kon drinken. Het was waarschijnlijk een stopplaats voor de occasionele voorbijganger maar wanneer ik een paar jaar later hier terugkwam was het gebouw verlaten en nu blijven er alleen een paar bakstenen over.

Wanneer de vossen dan op de kampplaats arriveerden verorberden ze de overschot van de kip.

Ze benaderden ons op enkele meters maar ze waren constant op hun hoede.

Om een prachtig beest, vooral de majestueuze staart maakte indruk, van zo dichtbij te zien is een herinnering die ik altijd zal koesteren.

Exploring the valley, de vallei verkennen, explorar el valle.

In our group there were  a part bird fanatics who went on the road every day and another part who wanted to stay in the base camp and enjoyed the beauty and quietness of the valley. I preferred to stay “home” and to walk the river up or downstream. There was always something to see and during midday there was enough time for a siesta in the shadow of a tree.

Personally that was living like God “ not in France” but in Spain,…

In onze groep was er een deel  vogelspotters die dagelijks rondreden in de streek en een ander deel bleef in het basiskamp en genoot van de schoonheid en stilte van de vallei. Ik verkoos om “ thuis” te blijven en stroomop- of afwaarts  de rivier te verkennen. Er was altijd wel iets te zien en tijdens de middag was er genoeg tijd voor een siësta in de schaduw van een boom.

Dit was voor mij, leven als God “niet in Frankrijk” maar in Spanje,…

 

The hide, de schuilhut, el ocultar.

Because the camping site was situated in the middle of the wild nature it was possible to put a hide near  the oak trees. In one of them was a nesting place of the hoopoe. I stayed in it for several hours but it became hotter and hotter and less comfortable. Already then I realised that it is necessary to have a lot of patience and the right telephoto lenses  to make a successful bird picture.  I like to observe birds but taking images of them is something for the specialist bird photographers

Omdat we in de wilde natuur verbleven was het mogelijk om een schuilhut te plaatsen naast de eikenbomen. In een bepaalde boom was er een nestplaats van de hop. Ik verbleef vele uren in de hut maar het werd warmer en warmer en minder comfortabel. Dan realiseerde ik me al dat je de nodige hoeveelheid geduld moet uitoefenen en dat je ook de juiste telelenzen nodig hebt om een goede foto van een vogel te bekomen. Ik observeer graag vogels maar het nemen van foto’s laat ik liever over aan de gespecialiseerde vogelfotografen.

 

Rocky artworks of nature, rotsige kunstwerken van de natuur, obras rocoso de la naturaleza.

Sometimes the landscapes in Extremadura are covered with bizarre shapes of rocks so nature creates his own pieces of art.

Together with the mostly sunny weather it is always a delight to walk around in such surroundings.

 

Soms zijn de landschappen van Extremadura bezaaid met bizarre vormen van  rotsen dus creëert de natuur daarmee zijn eigen kunstwerken.

Tesamen met het meestal zonnig weer is het altijd een plezier om te wandelen in zulke omgeving.

 

New roads, nieuwe wegen, caminos nuevos.

Every time when I return to Extremadura I am surprised by the amount of new roads they have constructed. Between 2000 and 2013 Spain got billions of Euros subsidies from Europe to build roads. But the strange thing about it is, that there is almost nobody driving on them. These highways are perfect to cover big distances but for a nature tourist it is now more difficult to stop and observe  a bird or a beautiful landscape.

Luckily there are enough rural roads where the nature lover can enjoy the stunning vistas and wildlife.

Elke keer als ik terug naar Extremadura reis ben ik verbaasd door de hoeveelheid nieuwe wegen die er bijgekomen zijn. Tussen 2000 en 2013 heeft Spanje miljarden euro’s subsidies ontvangen van Europa om nieuwe wegen aan te leggen. Maar het merkwaardige is dat er bijna geen wagens op deze wegen rijden. Deze snelwegen zijn ideaal om grote afstanden af te leggen maar voor de natuur-toerist is het moeilijker om eens te stoppen en een vogel of landschap te observeren.

 Gelukkig zijn er nog veel landwegen waar de natuurliefhebber kan genieten van de indrukwekkende landschappen en het dierenleven.

 

Black pigs, zwarte varkens, cochinos negro.

Together with the wildlife there were also some black pigs walking around in the valley. They were not bothered with our presence and were free to go were they wanted.

Samen met de dieren in het wild liepen er enkele zwarte varkens rond in de vallei.

Ze stoorden zich niet aan onze aanwezigheid en waren vrij te gaan waar ze wilden.

Dia’s, slides, diapositivas.

In 1994 it was still the time of analog photography and in my case I viewed my pictures on slide.

When the computer made his way to our households I bought myself a slidescanner to put my slides into a digital image.

The images that I show here are refreshed but the colors will never be the same as the colors of the pictures today.

You have to look at them as memories of a certain time period.

In 1994 was het nog altijd de periode van de analoge fotografie en in mijn geval bekeek ik mijn beelden op dia.

Wanneer de computer zijn weg vond naar onze huishoudens kocht ik me een diascanner om mijn dia’s in een digitaal beeld om te zetten.

De plaatjes die ik hier laat zien zijn opgefrist maar de kleuren zullen nooit hetzelfde zijn als de digitale foto’s van nu.

Maar je bekijkt dit best als herinneringen van een bepaalde tijdsperiode.

The first time, de eerste keer, primer tiempo.

20 years ago it was still possible to camp in the wild and back then we did put our tents in the valley of the river Almonte not to far from the village Torrejon El Rubio.

It was one of the first times I travelled abroad but I  can still remember how intensive it was to stay day and night in the wild nature.

Twintig jaar geleden was het nog mogelijk om wild te camperen en toen plaatsten we onze tenten in de vallei van de rivier Almonte niet ver van het dorp Torrejon El Rubio.

Het was één van de eerste keren dat ik naar het buitenland reisde maar ik kan me nog levendig herinneren hoe ik onder de indruk was om dag en nacht in de natuur te verblijven.

Like a dream, zoals een droom, como un sueño,…

Mighty raptors dominate the skies occasionally accompanied by a black stork.

A great white egret is patiently waiting in the river for anything eatable to pass by.

All around you, you can hear and see the most wonderful insects in all shapes and sizes.Some are even gold coloured.

Black pigs are sniffing around in the valley searching for acorns.

A young Azure-winged magpie is begging to his parents for food.

Rocks are rising up in the landscape like big dragon teeth.

At midday a big snake is hiding in the old windmill.to protect itself against the burning sun.

The old water well is a good hiding place for a big toad.

Bee-eaters are hunting for insects while sheep are resting in the shade under a big oak tree.

A nightingale is loudly singing a melodious song.

That is how I experienced the first time I went to Extremadura in 1994.

Completely overwhelmed by the landscapes, surroundings and all the creatures great and small.

 

 

Indrukwekkende roofvogels overheersen het luchtruim en worden occasioneel vergezeld van een zwarte ooievaar.

Een grote zilverreiger wacht geduldig en opportunistisch in de rivier op iets eetbaar.

Overal zie en hoor je de meest wonderlijke insecten in alle vormen en maten. Sommigen zijn zelfs goudgekleurd.

Zwarte varkens snuffelen rond in de vallei op zoek naar eikels.

Een jonge blauwe ekster bedelt bij zijn ouders om voedsel.

Rotsen rijzen op uit het landschap als draketanden.

Op de middag ligt een grote slang verscholen in de oude windmolen om zich te beschermen tegen de felle zon.

De oude waterput is een ideale schaduwplaats voor een grote pad.

Bijeneters zijn aan het jagen op insecten terwijl de schapen liggen te rusten onder een grote eikenboom.

Een nachtegaal zingt luid zijn melodieus lied.

Dit is hoe ik Extremadura beleefde toen ik in 1994 daar de eerste heen ging

Enorm onder de indruk van de landschappen, omgeving en alle schepsels groot en klein.