De weg naar/ The road to/ El camino a “Salto Del Gitano”
Van de brug over de Taag slingert de weg zich naar boven naar het prachtigste uitkijkpunt van “Monfraguë”
Starting from the bridge over the river “Tagus” the road swings upwards to the most impressive viewpoint of “Monfraguë”
De zevende, the seventh, el séptimo. Day 2.
Deze morgen ben ik om 5u00 opgestaan om op de onverlichte wegen richting nationaal park “Monfraguë” te rijden. Onderweg heb ik nog een mooie waarneming van steenmarter en verder is het altijd opletten voor overstekende reeën veelal gevolgd door de kleintjes. Ze verschijnen ineens in je koplampen en dan vertraag je best want het zijn er altijd meer dan één.
Aangekomen in Villareal De San Carlos is de zon aan het opkomen dus het ideale moment om de wandeling te starten.
De groene wandelroute start aan “Arroyo de Malvecino” en eindigt aan “Cerro De Gimio” ( heuvel van Gimio)
Wat tijdens de wandeling opvalt, buiten af en toe wat vogelgeluiden, is de absolute stilte. Iets wat wij in ons druk Belgenlandje niet meer gewoon zijn.
Verder zijn de geuren van verschillende wilde kruiden, struiken en bomen ook een aangename begeleider.
De zon komt hoger te staan en vermeerderd in kracht waardoor de gieren beginnen gebruik te maken van de thermiek.
Af en toe kruist een reehinde(s) mijn pad, de ene blijft nieuwsgierig kijken en de andere keer rennen ze in volle paniek weg.
Uiteindelijk arriveer ik aan de “Cerro De Gimio” en heb ik een fenomenaal uitzicht over de omliggende heuvels en ook op “Salto del Gitano – Peña Falcón” ‘Het’ uitkijkpunt om gieren te observeren. Vanaf deze plaats geeft dit toch eens een heel ander perspectief.
Ik zit er helemaal alleen en laat het uitzicht op mij inwerken. Een ideale plek ook om tevens een stukje schapekaas met een hompje brood te verorberen en het nodige lichaamsvocht weer aan te vullen.
De terugweg naar Villareal De San Carlos is nog best pittig maar ik geraak heelhuids ter plekke om daar in het plaatselijke souvenirwinkeltje een frisse fles water te kopen om me wat te verkoelen en weer genoeg te drinken want in dit klimaat is dit best wel belangrijk.
De rest van de dag spendeer ik aan het uitkijkpunt van “Salto Del Gitano”, genietend van alles wat om me heen gebeurt en ook om af en toe een foto te nemen.
In de vooravond keer ik terug naar het hotel om daar nog te genieten van een dagschotel.
’s Avonds keer ik nog eens terug naar het meertje van gisteren om daar een wandeling te maken. Het ligt er idyllisch en vredig bij.
In het terugkeren moet ik een stier kruisen. Hij snuift de lucht op en schud wat met zijn hoofd maar gelukkig blijft het beestje verder rustig.
De zon gaat stilletjes aan onder en daarmee eindigt een goedgevulde maar mooie dag.
This morning I get up at 5 am to drive on the unlit roads in the direction of the national park of “Monfraguë”. During the trip I have a nice observation of a stone-marten and it is always necessary to pay attention for crossing roe deer usually followed by the little ones. They appear in the headlights and then it is the best to slow down because there are mostly with more than one.
Arriving in Villareal De San Carlos the sun is getting up so it is the ideal moment to start the circular walk.
The green route starts at “Arroyo de Malvecino” and ends at “Cerro De Gimio”( Hill of Gimio)
During the walk I notice, apart from the birds sounds, de absolute quietness. That’s something that we, in our busy Belgium are not used to anymore.
Another thing that is remarkable and a nice companion is the scent of wild herbs, brushwood and trees.
The sun comes higher and higher and increases in strength and that is the moment for the vultures to take advantage of the thermal.
Sometimes a female roe deer crosses my path. One is curious and others run away in terror.
Eventually I arrive at “Cerro De Gimio” and have a tremendous view over the surrounding hills and also over “Salto del Gitano – Peña Falcon” THE viewpoint to watch vultures.
I am all by myself and let the view take effect on me. It’s the ideal place to eat a piece of sheep cheese and a chunk of bread and also to drink enough liquids.
The last part of the walk to Villareal De San Carlos is tough but I get there in one piece and buy a cold bottle of water to cool myself.
The rest of the day I spend at the viewpoint of “Salto Del Gitano” and enjoy everything that happens around me and try to take a picture once and a while.
I return to the hotel, to enjoy a today’s special in the restaurant.
A little while later I go back to the lake where I made a short walk yesterday. It looks idyllic and peaceful.
When I walk back to the car I have to confront a young bull. He sniffs the air and shakes with his head but we pass each other without any problem.
The sun sets slowly and a well filled but nice day comes to an end.
De zevende, the seventh, el séptimo. Day 1.
Na een namiddagje city hoppen in Madrid en een verkwikkende nachtrust ben ik weer op weg naar mijn geliefd Extremadura. Ditmaal met een Opel Corsa, een vinnig wagentje met benzine motor.
Ter hoogte van Navalmoral De La Mata begint het landschap stilaan te veranderen en verschijnen er meer en meer roofvogels.
Uiteindelijk arriveer ik in hotel Canada Real, mijn verblijfplaats voor de komende 7 dagen aan de rand van Malpartida De Plasencia, een ideale locatie om in alle richtingen de omringende natuur te verkennen en te beleven.
Na de koffer uitgepakt te hebben ben ik onmiddellijk al eens de directe omgeving gaan verkennen om uiteindelijk een eerste wandeling te maken in de buurt van “Embalse De Las Covachillas”.
De warmte en de zon valt dan direct als een behaaglijk deken over je heen en de vakantiestemming is al direct een feit.
In de buurt van het meer zitten verschillende nachtegalen, wielewaal, hop, … teveel om op te noemen en vele soorten vlinders. Wat een diversiteit ! De toon is gezet en het natuurbelevingsgevoel is al volop aanwezig. Daarna keer ik terug langs kleine weggetjes zo terug naar het hotel en geniet nog van een fris biertje van de tap op het terras.
After an afternoon city hopping in Madrid and a refreshing night’s rest I am again on my way to my beloved Extremadura. This time with a Opel Corsa, a vivid car with a gasoline engine.
At the height of Navalmoral De La Mata the landscape gradually begins to change and more and more raptors begin to appear.
At last I arrive in Hotel “ Canada Real”, my whereabouts for the coming 7 days and at the edge of “Malpartida De Plasencia”, an ideal spot to discover and experience the surrounding nature in all directions.
After unpacking my suitcase I instantaneously go for a drive to discover the near surroundings, to eventually make a nice walk in the neighbourhood of “ Embalse De Las Covachillas”.
The warmth and the sun covers me as a pleasant blanket and the holiday mood is a fact.
In the surroundings of the lake it is an abundance of birds and butterflies. What a biodiversity ! The tone is set and the nature experience feeling is richly present. Afterwards I return along little roads back to the hotel and end the day with a cooled, tapped beer at the terrace.
De zevende, the seventh, el séptimo. Day 0.
Dit jaar was het de zevende keer dat ik naar Extremadura trok.
Deze keer was het de bedoeling om 100% de nadruk te leggen op natuurbeleving.
Wat zoveel betekent om voor dag en dauw in de natuur te zijn, ’s middags zoals de Spanjaarden een siësta te doen en ’s avonds weer op pad te gaan.
Maar ditmaal bleven de temperaturen overdag rond een mooie 25 graden( terwijl het rond deze tijd van het jaar vlot boven de 30 kan gaan) en kon ik daardoor overdag ook volop genieten van de prachtige natuur.
De doelstelling was echter ook om tot rust te komen, niet altijd die mooiste foto willen nemen maar gewoon bewust proberen aanwezig te zijn en te genieten.
Een vaststelling was wel dat hoe meer je hier komt, hoe meer je te weten komt dat er nog zoveel te ontdekken is in dit fabelachtig mooi deel van Spanje.
This year it was the seventh time I went to Extremadura.
It was my intention to have a 100% nature experience.
What means that I wanted to be on the road before dawn, having a siesta like the Spanish and be on the road again by evening.
But this time the temperatures during daytime was around 25 degrees celsius( normally it is 30° celsius or more around this time of year) so I could enjoy nature fully during daytime.
The intention however was to become quiet, not always trying to take the most beautiful picture but try to be mindful and enjoy.
What I noticed is the more you go to this place, the more you learn to know about how much there is to discover in this fabulously beautiful part of Spain.
Impressions of Extremadura/Impresiones de Extremadura. 